Toekomstplannen maken

De Raad voor de Kinderbescherming heeft ons een keurig lijstje gegeven waaraan wij moeten voldoen om de kinderen een veilige terugplaatsing vanuit de pleegzorg te geven. Zo moeten wij zorgen voor goede huisvesting. Daarvoor is het eerst nodig dat het huis waarin wij gewoond hebben, wordt verkocht, want pas als bekend is hoeveel geld er na de verkoop overblijft, kunnen er concrete woonplannen worden gemaakt. Gelukkig gaat de verkoop van het huis op dit moment voorspoedig en is het in Gods hand wanneer dit precies gaat plaatsvinden.

Een ander punt op het lijstje is dat we afspraken met elkaar moeten maken over hoe we het gaan doen. En hier lopen we finaal vast. Al mijn pogingen om tot afspraken te komen zijn tot nu toe mislukt, en ook de voogd weet niet goed wat hij binnen zijn mogelijkheden heeft.

Gelukkig heb ik van de psychotherapeut het advies gekregen om contact op te nemen met een forensisch mediator. Dat is iemand die door de Rechtbank kan worden opgelegd in situaties waarbij bijvoorbeeld een scheiding is vastgelopen, en zo'n mediator heeft de tools in huis om met wat zwaarder geschut dan alleen maar softe adviezen afspraken erdoor te drukken. De mediator die ik heb aangeschreven, heeft mij via de telefoon bevestigd dat dit inderdaad in mijn geval een goede oplossing - of in elk geval een vervolgstap - kan zijn, en heeft aangeboden om zowel onze voogd als mijn advocaat via de telefoon van advies te dienen.

Vandaag had ik een gesprek met de voogd, waarbij ik het hierover heb gehad. Gelukkig was hij het ermee eens dat een opgelegde mediator in ons geval wel eens een goed idee zou kunnen zijn, en ik kreeg zelfs van hem een compliment dat ik mijn verantwoordelijkheid hierin goed oppak door dit zelf via mijn advocaat te willen regelen, omdat ik wil voldoen aan de voorwaarden voor terugplaatsing van de kinderen.

Die terugplaatsing lijkt nog ongelooflijk ver weg - en er spelen nog een hoop andere dingen - maar ik heb aan het gesprek met de voogd toch een heel prettig gevoel overgehouden.