De rustige jaren waren nu echt voorbij. De man zocht contact met vrienden en die luisterden naar hem, geduldig, urenlang. Het gedrag van zijn vrouw werd hoe langer hoe gekker en het zat hem ontzettend hoog. Uren en uren besteedde hij aan het steeds maar weer uitleggen hoe gestoord zij deed, maanden lang, maar het leek bij de vrienden niet aan te slaan. Integendeel, ze probeerden de man uit te leggen dat ook hij een aandeel in het verhaal had. Hiervan raakte de man heel erg teleurgesteld, en hij verbrak het contact met deze vrienden.
Van het een kwam het ander, ze kwamen bij een relatietherapeut terecht, en er kwamen hulpverleners over de vloer. Maar bij niemand voelde de man zich gehoord. Niemand wilde hem steunen in zijn inzicht dat zijn vrouw dringend psychiatrische hulp nodig had. Hij begon bewijzen te verzamelen, en hield zijn vrouw continu in de gaten. Maar hoeveel bewijzen hij ook aanvoerde, en hoezeer ook de hulpverleners met hem instemden, het was nooit voldoende. Want ze déden niks met het verhaal.
Toen - als donderslag bij heldere hemel - kwam het nieuws dat zijn vrouw een scheiding had aangevraagd. Dit had ze niet met hem overlegd en de wanhoop dreigde hem te overweldigen. Dit had hij niet gewild! Hij wilde oud worden met haar! Hij begon zich nog meer op te winden, en probeerde hartstochtelijk om te bewijzen dat hij een vrouw had die hulp nodig had en die op dit moment niet toerekeningsvatbaar was.
Ze waren allebei al een tijdje bij De Waag in behandeling - elk apart, en ook waren er gezamenlijke gesprekken. Maar deze gesprekken waren voor de man heel teleurstellend en zijn wanhoop groeide alleen maar. Want ook de psychotherapeuten van De Waag wilden niet naar hem luisteren. Ze probeerden zelfs hem het idee aan te praten dat hij een aandeel in het geheel had, stel je voor! De man besloot dat het geen zin meer had om aan deze gesprekken deel te nemen.
Sjonge jonge wat kriebelt het in mij om de andere kant van het verhaal te vertellen..... en het is heel lastig om in de huid van de narcist te kruipen in deze periode. En toch ook zo herkenbaar. Want proberen we niet allemaal om onszelf schoon te praten en het gedrag van de ander te zien als de oorzaak van onze problemen? Pas waar je gaat inzien dat je eigen gedrag veroorzaakt wordt door je eigen gevoelens en (onbewuste) overtuigingen, begint er een geweldig mooi proces op gang te komen dat leidt tot eenheid.
maandag 29 juli 2019
zondag 28 juli 2019
Begrip voor de narcist - de wereld begint in te storten
NB dit is zoals ik denk dat het verhaal van een narcist zou kunnen zijn, zoals deze het beleeft.
De man en zijn vrouw leidden een leven dat ze lang vol konden houden. Hij had kantoor aan huis, en bracht daar elke avond door. Hij verdiende goed. 's Morgens lag hij lang op bed en kwam er om een uur of 10 uit, om na een kop koffie te verdwijnen naar het kantoor. Zijn vrouw regelde alle zaken met het grote gezin. Af en toe, als ze er niet uitkwam met een van de kinderen, kwam ze hem om hulp vragen en dan had hij de zaak meestal snel weer in orde gebracht.
Na een lange, lange tijd begon in korte tijd ineens alles te veranderen. De man kon om fysieke redenen niet langer meer voor de kost zorgen, en hij sprak met zijn vrouw af dat ze de rollen zouden omdraaien. Zij zou gaan werken, en hij zou voor de kinderen zorgen. Zij zou het huishouden er ook nog wel bijnemen. In drie minuten was dit alles beklonken en zij ging op zoek naar werk.
De man zag ineens een heel andere vrouw. Ze kwam na haar werkdagen, die erg vroeg begonnen, continu doodmoe thuis, kookte eten, en plofte daarna op de bank om al snel in slaap te vallen. Op deze manier had hij niets aan haar! Ze hadden toch afgesproken dat ze het huishouden zou doen! Maar hij zei niets. Het sudderde gewoon door, maanden en maanden achter elkaar. Ze trok zich steeds verder terug in zichzelf leek het wel. De man maakte zich van binnen steeds drukker, maar hij zei er nog steeds niks over. Zij leek ook geen behoefte te hebben aan een gesprek.
De man had het pittig. De kinderen gingen allemaal hun eigen gang, en dat was op zich wel makkelijk, maar ze waren erg lastig te porren voor huishoudelijke karweitjes. En dat terwijl er in hun grote huis toch meer dan genoeg te doen was. Eén van de kinderen had examen gedaan en kwam thuis te zitten. Deze jongen wilde het liefst de hele dag door gamen aan zijn laptop. De man probeerde de jongen te dwingen om in de tuin te gaan werken, maar dat leverde grote conflicten op. De jongen appte een noodkreet naar zijn moeder, dat ze die avond nog moesten praten, en dat gebeurde ook.
's Avonds luisterde de man naar wat zijn zoon hem wilde vertellen. De jongen zei dat hij een vader miste, dat de toon waarop die tegen hem sprak, niet was wat hem hielp. Dat hij best dingen wilde doen, maar dat de manier waarop hij werd aangesproken hem al de lust benam. De moeder, zijn vrouw, ging op een gegeven moment nota bene naast de zoon zitten, en voor het eerst in hun lange huwelijk gaf ze het kind gelijk! De man wist niet hoe hij het had. Van binnen kookte hij. Hoe durfden ze!! Hij hoorde nauwelijks hoe de moeder probeerde om aan de zoon uit te leggen dat de vader heus wel van hem houdt, maar dat het soms best lastig is om dat op een goede manier duidelijk te maken. En dat het echt wel belangrijk is om je bijdrage te leveren aan het huishouden. Er was maar één ding dat dreunde in zijn hoofd. En dus, toen zijn vrouw hem vroeg wat hij wilde zeggen - hij had tot dan toe nog helemaal niks gezegd - barstte hij uit: BULLSHIT!! Hij kon er niet bij dat zijn vrouw kennelijk haar verstand had verloren en de jongen zelfs leek te steunen. Wat gebeurde hier!?? Altijd had hij een vrouw gehad die weliswaar af en toe vragen stelde, maar tevreden leek als hij haar ervan had overtuigd dat zijn visie de juiste was. En nu waagde ze het ineens om hem ter discussie te stellen...
De man en zijn vrouw leidden een leven dat ze lang vol konden houden. Hij had kantoor aan huis, en bracht daar elke avond door. Hij verdiende goed. 's Morgens lag hij lang op bed en kwam er om een uur of 10 uit, om na een kop koffie te verdwijnen naar het kantoor. Zijn vrouw regelde alle zaken met het grote gezin. Af en toe, als ze er niet uitkwam met een van de kinderen, kwam ze hem om hulp vragen en dan had hij de zaak meestal snel weer in orde gebracht.
Na een lange, lange tijd begon in korte tijd ineens alles te veranderen. De man kon om fysieke redenen niet langer meer voor de kost zorgen, en hij sprak met zijn vrouw af dat ze de rollen zouden omdraaien. Zij zou gaan werken, en hij zou voor de kinderen zorgen. Zij zou het huishouden er ook nog wel bijnemen. In drie minuten was dit alles beklonken en zij ging op zoek naar werk.
De man zag ineens een heel andere vrouw. Ze kwam na haar werkdagen, die erg vroeg begonnen, continu doodmoe thuis, kookte eten, en plofte daarna op de bank om al snel in slaap te vallen. Op deze manier had hij niets aan haar! Ze hadden toch afgesproken dat ze het huishouden zou doen! Maar hij zei niets. Het sudderde gewoon door, maanden en maanden achter elkaar. Ze trok zich steeds verder terug in zichzelf leek het wel. De man maakte zich van binnen steeds drukker, maar hij zei er nog steeds niks over. Zij leek ook geen behoefte te hebben aan een gesprek.
De man had het pittig. De kinderen gingen allemaal hun eigen gang, en dat was op zich wel makkelijk, maar ze waren erg lastig te porren voor huishoudelijke karweitjes. En dat terwijl er in hun grote huis toch meer dan genoeg te doen was. Eén van de kinderen had examen gedaan en kwam thuis te zitten. Deze jongen wilde het liefst de hele dag door gamen aan zijn laptop. De man probeerde de jongen te dwingen om in de tuin te gaan werken, maar dat leverde grote conflicten op. De jongen appte een noodkreet naar zijn moeder, dat ze die avond nog moesten praten, en dat gebeurde ook.
's Avonds luisterde de man naar wat zijn zoon hem wilde vertellen. De jongen zei dat hij een vader miste, dat de toon waarop die tegen hem sprak, niet was wat hem hielp. Dat hij best dingen wilde doen, maar dat de manier waarop hij werd aangesproken hem al de lust benam. De moeder, zijn vrouw, ging op een gegeven moment nota bene naast de zoon zitten, en voor het eerst in hun lange huwelijk gaf ze het kind gelijk! De man wist niet hoe hij het had. Van binnen kookte hij. Hoe durfden ze!! Hij hoorde nauwelijks hoe de moeder probeerde om aan de zoon uit te leggen dat de vader heus wel van hem houdt, maar dat het soms best lastig is om dat op een goede manier duidelijk te maken. En dat het echt wel belangrijk is om je bijdrage te leveren aan het huishouden. Er was maar één ding dat dreunde in zijn hoofd. En dus, toen zijn vrouw hem vroeg wat hij wilde zeggen - hij had tot dan toe nog helemaal niks gezegd - barstte hij uit: BULLSHIT!! Hij kon er niet bij dat zijn vrouw kennelijk haar verstand had verloren en de jongen zelfs leek te steunen. Wat gebeurde hier!?? Altijd had hij een vrouw gehad die weliswaar af en toe vragen stelde, maar tevreden leek als hij haar ervan had overtuigd dat zijn visie de juiste was. En nu waagde ze het ineens om hem ter discussie te stellen...
woensdag 24 juli 2019
Begrip voor de narcist - achtergrond
Lieve lezers, op het vorige stukje kwam een opmerking die mij aan het denken zet. Misschien is het handig om uit te leggen waarom ik het levensverhaal van een narcist op internet zou plaatsen in de vorm waarin ik het doe. Daarom even dit intermezzo.
Als er iets is wat ik de afgelopen jaren heb geleerd, is dat wel dat elk verhaal twee kanten heeft. Ik heb mijn waarheid, mijn ex-man heeft zijn waarheid. Het is een enorme stap voor mij geweest om te accepteren dat het voor hem ook echt zijn waarheid was. Ook al zag ik dat hij soms uren moest zitten dubben om te kijken hoe de situatie op zo'n manier uit te leggen viel dat het weer binnen zijn plaatje paste.
Juist omdat over heel het internet zo ontzettend veel kwaadaardige informatie is te vinden over narcisten: het zijn zwarte zielen, ze weten niet wat liefde is, ze willen je bewust kapot maken, je moet ze negeren, etcetera etcetera, wil ik een beeld neerzetten dat in mijn ogen realistischer is. Ik ben van mening dat in elk mens, narcist of niet, een zuivere ziel zit en dat het mogelijk is om daarmee contact te maken. Door diegene zelf wel te verstaan. En dat het goed is dat alle anderen beseffen dat het zo is. Ik ben ook van mening dat narcisten hooggevoelige mensen zijn, die al vroeg in hun leven getraumatiseerd zijn geraakt en om hun enorme trauma te beschermen een dikke laag beton om hun kwetsbare binnenkant hebben gemetseld. Die ze als het moet met hun leven verdedigen. Niemand komt door dat pantser heen, vooral niet degenen die het dichtst bij hen staan.
De serie die ik nu aan het schrijven ben, heeft zuiver als doel om het verhaal te vertellen vanuit het gezichtspunt van de narcist. Er zal in voorkomen dat zijn vrouw verschrikkelijke dingen doet. Dat ben ik dus in dit geval, en zo ziet hij het werkelijk. En ik heb daar begrip voor, maar ik geef hem natuurlijk geen gelijk. Ik ben geen geboren schrijver en ik vind het lastig om dingen helder op te schrijven, daarom zie ik dit blog ook als een oefening. Ik kan het me voorstellen dat er mensen zijn die niet kunnen volgen wat ik bedoel... maar ik hoop wel dat het of nu of in de loop van de komende tijd duidelijker zal worden!
Op YouTube vond ik een filmpje dat weliswaar een beetje saai is om te beluisteren, maar dat wel ongelooflijk goed weergeeft hoe narcisme ontstaat. En hoe codependency ontstaat (dit hoort bij mij, al ben ik intussen ervan af). En hoe het komt dat deze mensen elkaar aantrekken in relaties. Ik hoop dat het een eye-opener is om dit filmpje te kijken voor degenen die meer willen begrijpen. Je vindt het hier.
Als er iets is wat ik de afgelopen jaren heb geleerd, is dat wel dat elk verhaal twee kanten heeft. Ik heb mijn waarheid, mijn ex-man heeft zijn waarheid. Het is een enorme stap voor mij geweest om te accepteren dat het voor hem ook echt zijn waarheid was. Ook al zag ik dat hij soms uren moest zitten dubben om te kijken hoe de situatie op zo'n manier uit te leggen viel dat het weer binnen zijn plaatje paste.
Juist omdat over heel het internet zo ontzettend veel kwaadaardige informatie is te vinden over narcisten: het zijn zwarte zielen, ze weten niet wat liefde is, ze willen je bewust kapot maken, je moet ze negeren, etcetera etcetera, wil ik een beeld neerzetten dat in mijn ogen realistischer is. Ik ben van mening dat in elk mens, narcist of niet, een zuivere ziel zit en dat het mogelijk is om daarmee contact te maken. Door diegene zelf wel te verstaan. En dat het goed is dat alle anderen beseffen dat het zo is. Ik ben ook van mening dat narcisten hooggevoelige mensen zijn, die al vroeg in hun leven getraumatiseerd zijn geraakt en om hun enorme trauma te beschermen een dikke laag beton om hun kwetsbare binnenkant hebben gemetseld. Die ze als het moet met hun leven verdedigen. Niemand komt door dat pantser heen, vooral niet degenen die het dichtst bij hen staan.
De serie die ik nu aan het schrijven ben, heeft zuiver als doel om het verhaal te vertellen vanuit het gezichtspunt van de narcist. Er zal in voorkomen dat zijn vrouw verschrikkelijke dingen doet. Dat ben ik dus in dit geval, en zo ziet hij het werkelijk. En ik heb daar begrip voor, maar ik geef hem natuurlijk geen gelijk. Ik ben geen geboren schrijver en ik vind het lastig om dingen helder op te schrijven, daarom zie ik dit blog ook als een oefening. Ik kan het me voorstellen dat er mensen zijn die niet kunnen volgen wat ik bedoel... maar ik hoop wel dat het of nu of in de loop van de komende tijd duidelijker zal worden!
Op YouTube vond ik een filmpje dat weliswaar een beetje saai is om te beluisteren, maar dat wel ongelooflijk goed weergeeft hoe narcisme ontstaat. En hoe codependency ontstaat (dit hoort bij mij, al ben ik intussen ervan af). En hoe het komt dat deze mensen elkaar aantrekken in relaties. Ik hoop dat het een eye-opener is om dit filmpje te kijken voor degenen die meer willen begrijpen. Je vindt het hier.
maandag 22 juli 2019
Begrip voor de narcist - verliefd verloofd getrouwd
De jongen werd een man. Hij werkte jarenlang op laag niveau totdat iemand zag dat hij briljante hersens had. Hij werd betrokken bij een mooi project op zijn werk dat een paar jaar duurde. Hierdoor werd zijn leergierigheid weer gewekt en hij besloot om een opleiding te gaan doen in de avonduren. Het was zwaar, maar het lukte. Soms werkte hij de hele nacht door aan zijn schoolopdrachten en ging dan gelijk door naar het werk zonder te slapen. Hij zette zich in voor 200% en het leven begon er voor hem rooskleuriger uit te zien.
En toen kwam hij haar tegen. Op zijn werk. Ze mocht hem niet, dat was duidelijk. En hij vond haar ongelooflijk eigenwijs en onuitstaanbaar. Toch was er een onweerstaanbare kracht die hen naar elkaar toe trok. Hoe het gebeurde weet hij nog steeds niet, maar ze vielen voor elkaar als twee massieve rotsblokken. Zo verliefd was hij nog niet eerder geweest. Ze was misschien wel eigenwijs, maar ze bleek ook ontzettend lief te zijn. En intelligent ook. Grappig en humoristisch. Creatief. Hij was ontzettend trots op haar en wist dat hij de ware gevonden had.
Ze trouwden heel snel want zij wilde ook heel graag beginnen aan het huisje-boompje-kindje-leven. Hij nam haar mee op huwelijksreis en toen begon het gewone leven als man en vrouw. Overdag werkten ze nog steeds bij hetzelfde bedrijf, aten samen in de lunchpauze en 's avonds ging hij naar zijn opleiding en zat zij in de flat te lezen of te naaien. Binnen een jaar werd het eerste kind geboren, en alles ging hen voor de wind. Ze kochten een nieuwbouwhuis en verhuisden daarheen. De man was handig en deed alles zelf: de tuin, de keuken, een extra muur plaatsen op zolder. Hij kon alles. Hij had een nieuwe baan gevonden ook, waarmee hij meer verdiende dan eerst. Zij had haar baan opgezegd toen de baby er was, en zij genoot ervan om thuis te zijn met het kind.
Hij vond het heel vanzelfsprekend dat zij alles met hem besprak wat haar bezighield. Zelf probeerde hij ook af en toe met haar zijn dingen te bespreken, maar hij had het idee dat zijn woorden niet helemaal aankwamen. En het gezin groeide uit naar twee, drie, vier kinderen en die legden steeds meer beslag op de tijd die hij overhad naast zijn werk.
- wordt vervolgd -
En toen kwam hij haar tegen. Op zijn werk. Ze mocht hem niet, dat was duidelijk. En hij vond haar ongelooflijk eigenwijs en onuitstaanbaar. Toch was er een onweerstaanbare kracht die hen naar elkaar toe trok. Hoe het gebeurde weet hij nog steeds niet, maar ze vielen voor elkaar als twee massieve rotsblokken. Zo verliefd was hij nog niet eerder geweest. Ze was misschien wel eigenwijs, maar ze bleek ook ontzettend lief te zijn. En intelligent ook. Grappig en humoristisch. Creatief. Hij was ontzettend trots op haar en wist dat hij de ware gevonden had.
Ze trouwden heel snel want zij wilde ook heel graag beginnen aan het huisje-boompje-kindje-leven. Hij nam haar mee op huwelijksreis en toen begon het gewone leven als man en vrouw. Overdag werkten ze nog steeds bij hetzelfde bedrijf, aten samen in de lunchpauze en 's avonds ging hij naar zijn opleiding en zat zij in de flat te lezen of te naaien. Binnen een jaar werd het eerste kind geboren, en alles ging hen voor de wind. Ze kochten een nieuwbouwhuis en verhuisden daarheen. De man was handig en deed alles zelf: de tuin, de keuken, een extra muur plaatsen op zolder. Hij kon alles. Hij had een nieuwe baan gevonden ook, waarmee hij meer verdiende dan eerst. Zij had haar baan opgezegd toen de baby er was, en zij genoot ervan om thuis te zijn met het kind.
Hij vond het heel vanzelfsprekend dat zij alles met hem besprak wat haar bezighield. Zelf probeerde hij ook af en toe met haar zijn dingen te bespreken, maar hij had het idee dat zijn woorden niet helemaal aankwamen. En het gezin groeide uit naar twee, drie, vier kinderen en die legden steeds meer beslag op de tijd die hij overhad naast zijn werk.
- wordt vervolgd -
vrijdag 19 juli 2019
Begrip voor de narcist - middelbare schoolperiode
De jongen dacht dat hij zijn draai in het leven had gevonden. Hij sprak tegen niemand over hoe het thuis was en zocht zijn weg. Hij ging naar de MAVO en in de weekenden ging hij werken bij een aannemer in de buurt. Het geld dat hij daarmee verdiende, moest hij aan zijn moeder geven. Hij mocht er één gulden van houden.
Hij had samen met zijn broers ook een krantenwijk. Door weer en wind brachten ze dag in dag uit de kranten in de buurt rond, en het geld dat ze daarmee verdienden, moesten ze thuis afdragen.
De jongen was erg slim. Na de MAVO ging hij naar de HAVO, maar dat ging niet zo goed. Ergens had hij toch moeite met het schoolritme en hij zakte voor zijn examen. Toen besloot hij om te gaan werken. Hij ging ook uit huis. Via zijn werk kon hij een kamertje huren en toen had hij eindelijk de touwtjes over zijn leven in zijn eigen handen. Dacht hij.
Hij had samen met zijn broers ook een krantenwijk. Door weer en wind brachten ze dag in dag uit de kranten in de buurt rond, en het geld dat ze daarmee verdienden, moesten ze thuis afdragen.
De jongen was erg slim. Na de MAVO ging hij naar de HAVO, maar dat ging niet zo goed. Ergens had hij toch moeite met het schoolritme en hij zakte voor zijn examen. Toen besloot hij om te gaan werken. Hij ging ook uit huis. Via zijn werk kon hij een kamertje huren en toen had hij eindelijk de touwtjes over zijn leven in zijn eigen handen. Dacht hij.
donderdag 18 juli 2019
Begrip voor de narcist - de kindertijd
Hij werd geboren in een gezin dat je doodnormaal zou kunnen noemen, maar zoals achter elke voordeur schuilde ook hier een heel verhaal. De vader had dienst gedaan in de tweede wereldoorlog en was getraumatiseerd teruggekomen. Hij kon niet op tegen zijn dominante vrouw en was in het gezin veel afwezig.
De moeder kon het eigenlijk niet goed aan. Ze had vijf kinderen, waarvan hij de middelste was. Ze redde het leven door de touwtjes strak in handen te houden en de hoeveelheid werk tot een minimum te beperken. De kinderen moesten een hele week in dezelfde kleren lopen, waardoor ze begrijpelijkerwijs een nare zweetgeur met zich meedroegen. Vriendjes hadden ze daardoor niet. Op zondag, als de kleren gewassen werden, zaten ze in hun ondergoed de hele dag aan de eettafel.
Als je jarig was, kreeg je een cadeau. Bij het openmaken zag je dan je eigen kleurboek weer, dat voor de gelegenheid opnieuw was ingepakt. Je kreeg dit, omdat het kleurboek nog niet vol was. Als het vakantie was, kregen de kinderen brood mee en moesten ze de hele dag buiten blijven.
De moeder gaf haar zoon, die wel eens tegen haar aan wilde kruipen, geen aanmoediging in die richting. Van aanhaligheid werd je geen man, dus ze duwde hem resoluut van zich af.
De jongen hield zich kranig. Hij was gevoelig van aard en zag dat zijn ouders moeite hadden met het leven. Al heel jong, misschien wel de laagste klassen van de lagere school, besloot hij dat het nou eenmaal zo was en hij zou er zelf het beste van maken.
De moeder kon het eigenlijk niet goed aan. Ze had vijf kinderen, waarvan hij de middelste was. Ze redde het leven door de touwtjes strak in handen te houden en de hoeveelheid werk tot een minimum te beperken. De kinderen moesten een hele week in dezelfde kleren lopen, waardoor ze begrijpelijkerwijs een nare zweetgeur met zich meedroegen. Vriendjes hadden ze daardoor niet. Op zondag, als de kleren gewassen werden, zaten ze in hun ondergoed de hele dag aan de eettafel.
Als je jarig was, kreeg je een cadeau. Bij het openmaken zag je dan je eigen kleurboek weer, dat voor de gelegenheid opnieuw was ingepakt. Je kreeg dit, omdat het kleurboek nog niet vol was. Als het vakantie was, kregen de kinderen brood mee en moesten ze de hele dag buiten blijven.
De moeder gaf haar zoon, die wel eens tegen haar aan wilde kruipen, geen aanmoediging in die richting. Van aanhaligheid werd je geen man, dus ze duwde hem resoluut van zich af.
De jongen hield zich kranig. Hij was gevoelig van aard en zag dat zijn ouders moeite hadden met het leven. Al heel jong, misschien wel de laagste klassen van de lagere school, besloot hij dat het nou eenmaal zo was en hij zou er zelf het beste van maken.
Abonneren op:
Posts (Atom)