De jongen dacht dat hij zijn draai in het leven had gevonden. Hij sprak tegen niemand over hoe het thuis was en zocht zijn weg. Hij ging naar de MAVO en in de weekenden ging hij werken bij een aannemer in de buurt. Het geld dat hij daarmee verdiende, moest hij aan zijn moeder geven. Hij mocht er één gulden van houden.
Hij had samen met zijn broers ook een krantenwijk. Door weer en wind brachten ze dag in dag uit de kranten in de buurt rond, en het geld dat ze daarmee verdienden, moesten ze thuis afdragen.
De jongen was erg slim. Na de MAVO ging hij naar de HAVO, maar dat ging niet zo goed. Ergens had hij toch moeite met het schoolritme en hij zakte voor zijn examen. Toen besloot hij om te gaan werken. Hij ging ook uit huis. Via zijn werk kon hij een kamertje huren en toen had hij eindelijk de touwtjes over zijn leven in zijn eigen handen. Dacht hij.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Empathie - verdiepingscursus verbindend communiceren - innerlijke ruimte
De afgelopen week heb ik deelgenomen aan de verdiepingscursus verbindend communiceren (geweldloze communicatie) die ging over empathie. Nog ...
-
NB dit is zoals ik denk dat het verhaal van een narcist zou kunnen zijn, zoals deze het beleeft. De man en zijn vrouw leidden een leven da...
-
Hoewel ik niemand hetzelfde zou toewensen als ik doormaak, kan ik heel eerlijk zeggen dat ik mij wel een bevoorrecht mens voel. Het is niet ...
-
Hoe meer ik erover nadenk, en hoe meer inzicht ik krijg in het hele verhaal, hoe sterker ik ervan overtuigd raak dat de narcist in mijn leve...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten