Narcistentaal

Na lang aarzelen heb ik besloten om wat narcistentaal te publiceren vanuit mijn eigen ervaring. Niet om mijn ex zwart te maken en verontwaardiging op te roepen, helemaal niet! Maar wel om jullie vertrouwd te maken met de werkelijkheid. Veel partners van narcisten lopen er namelijk tegenaan dat hun partner naar buiten toe een charmante uitstraling heeft, en binnenshuis heel anders zijn. En dat zij - als zij uiteindelijk al hun moed bij elkaar rapen en iemand in vertrouwen nemen - tegen een muur van ongeloof en onbegrip aanlopen.

Van lotgenoten lees ik soms berichten die zij van hun partner publiceren - het is verbluffend om te merken dat er min of meer hetzelfde taalgebruik is. Bijvoorbeeld als je de narcist ergens op aan probeert te spreken, dat hij of zij dan zegt: waarom moet het altijd op jouw manier, waarom moet het altijd over jou gaan? Als er zoiets wordt gezegd, levert dat een golf van herkenning op.

Wat mij interesseert, is de laag die onder al dat verbale geweld zit. En ik merk dat maar weinig mensen daarbij kunnen komen. Het is ook niet niks wat je te horen krijgt, en het is heel lastig om dat te vertalen. Bijvoorbeeld als de narcist schreeuwt: jij wilt scheiden? Ik kijk ernaar uit dat je weg bent, dan betekent dit eigenlijk: ik word wanhopig als ik eraan denk dat je niet meer bij mij bent.

Geweldloze communicatie helpt ongelooflijk om dit soort vertaalslagen te maken. Ik wilde dan ook een ultieme poging doen om met behulp van een facilitator van geweldloze communicatie een gesprek aan te gaan met mijn ex. Dat deed ik zo goed als ik het op dat moment kon verwoorden op deze manier:

Beste ex,

De afgelopen tijd heb ik veel na kunnen denken en kunnen leren. Ik zie dat ik jou niet heb begrepen, en geen rekening met jouw behoeften heb gehouden, en daar heb ik verdriet van.

Ik wil je alsnog graag begrijpen - en daar heb ik hulp voor gevonden. Er zijn mensen die erin gespecialiseerd zijn om mensen die in erge conflictsituaties leven, weer in contact met elkaar te brengen. Zij zijn in staat om gesprekken te begeleiden op zo'n manier dat beide partijen zich volkomen begrepen weten.

Ik zou je willen vragen of je zo'n gesprek wilt aangaan. Je zou ook eerst contact kunnen opnemen met deze facilitator om te kijken hoe jouw gevoel bij hem is. Deze man heeft gezegd dat hij net zo lang naar jou wil luisteren totdat jij je volkome begrepen weet. (En hier heb ik de contactgegevens doorgegeven).

Mijn bedoeling is expliciet niet om gelijk te krijgen ergens over, maar om te begrijpen wat jouw behoeften zijn, want ik weet dat als we op dat niveau contact kunnen leggen, er positieve ontwikkelingen op gang kunnen komen.

Wil je mij laten weten wat je hiermee doet?

Met groet,

Bente

Een dag of tien later kreeg ik onderstaand antwoord, met een cc naar de genoemde GC (geweldloze communicatie) facilitator:

Geen aanhef.

Natuurlijk, dom van mij! Eerst ga je alles kapot maken en vechtscheiden, en daarna gaan we denken en een poging wagen om te proberen te begrijpen ... Bente, jij hebt in de afgelopen jaren letterlijk alles, willens en wetens en vooral ook met genoegen, onherstelbaar kapot gemaakt. Er valt voor jou dan ook niets meer te begrijpen en voor mij betekent begrijpen, begrepen worden of gelijk krijgen in deze situatie volstrekt niets!
Om het misschien toch maar voor jou iets duidelijker te verwoorden: ik walg! Van jouw doen en je laten, van jouw mentaliteit, van jouw verantwoordelijkheidsbesef, van jouw leugens en huichelarij, jouw 'opvoedstijl' en zorg voor de kinderen, jouw begrip van hygiëne, jouw solidariteit, enz. enz. dus van jou als persoon. En dat geldt voor nu en tot in eeuwigheid.

@genoemde facilitator: Rest assured, hoe onwaarschijnlijk het ook moge lijken, er zijn in dit leven ècht situaties die 'far beyond gc' zijn. Probeer daarin te berusten...

Geen ondertekening.

Toen ik deze mail kreeg, was ik ongelooflijk dankbaar voor het traject dat ik al achter de rug heb, en dat het mij niet raakte. Er daalde integendeel een soort diepe vrede in mij neer, een besef dat ik het nu helemaal kon loslaten. En ik vroeg me af of de genoemde facilitator de uitgestoken hand - doordat hij aangesproken werd in de mail - zou oppakken en wat hij dan zou schrijven of zeggen. Maar ik weet niet of er een contact is gelegd, ik heb er in elk geval niets van gehoord, en dat is iets dat ik los moet laten.

Wat ik wel uit de mail begrijp, is dat mijn ex-man gewoon heel erg bang is om zichzelf open te stellen in een gesprek. Er zit ongelooflijk veel pijn achter al dit geweld, en hij is doodsbang dat er bressen geslagen worden in het dikke betonnen pantser. Dat is wat ik denk. En dat maakt dat ik hem in liefde los kan laten en over kan geven aan zijn eigen ontwikkeling, in de wetenschap dat ook hij de hulp zal kunnen krijgen die hij nodig heeft - en dat hij zelf ooit kan kiezen om die te aanvaarden.