Vanaf dat moment probeerde ik mijn man te veranderen. Dat werkte natuurlijk voor geen meter, maar ik bleef stug volhouden. Ik las opnieuw het boek "De vijf talen van de liefde van kinderen", dat ik al eerder voor mezelf gekocht had. Hierdoor groeide mijn eigen inzicht in wat de kinderen nodig hadden, en ik stelde mijn man voor om dit boek samen te lezen. Dat wilde hij wel.
Al direct de eerste avond ging het mis. Ik las voor over onvoorwaardelijke liefde, waarop mijn man zei: "dus zoals ik jou en de kinderen liefheb". Daar klapte ik helemaal op dicht... ik vraag me af of hij zelf ooit onvoorwaardelijke liefde heeft gekend, maar ik wist wel zeker dat onze kinderen tot op dat moment lief moesten zijn om liefde te mogen ontvangen. Van hem.
Het boek werd al snel weer aan de kant gelegd - het is overigens wel een enorme aanrader voor iedereen die kinderen heeft! - en ik bleef zoeken naar manieren om mijn man ervan te overtuigen dat hij nieuwe inzichten nodig had.
Dom, dom, ik weet het (nu)!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten