Nieuwe burgerlijke staat

Vier en een halve maand geleden besloot ik om een scheiding aan te vragen. Toen dit bij de behandelaars van het psychiatrisch centrum waar we toen kort voor gezamenlijke gesprekken kwamen, besproken werd, werd ons de opdracht gegeven om samen te bedenken hoe we alles zouden regelen (qua wonen en zo), zodat we aan onze kinderen een compleet plaatje konden geven: jongens, papa en mama gaan scheiden, en we gaan het zo en zo regelen.

Diezelfde dag nog vroeg ik mijn man via de appgroep waar een van de therapeuten ook inzat, hoe we dit zouden gaan vormgeven. Als antwoord daarop stapte hij uit de appgroep en was hij voor mij onbereikbaar.

Dat hij er niet over wilde praten, is reden geweest voor veel frustratie bij mij, want de kinderen hebben lang in het duister getast wat er zou gaan gebeuren. Zes weken na dat eerste gesprek hebben de medewerkers van de Raad voor de Kinderbescherming, in de overtuiging dat de kinderen het inmiddels allang wisten, aan de kinderen verteld dat papa en mama gingen scheiden... Het hoge woord was er eindelijk uit, maar er was nog geen plan over hoe we het zouden gaan inrichten. Zo'n plan heet bij een scheiding een ouderschapsplan en dat plan is er nog steeds niet.

De advocaat vertelde mij dat het heel goed mogelijk is dat de rechter mijn verzoek tot echtscheiding niet in behandeling zal nemen als er geen ouderschapsplan is. Daarom werd er een zitting geregeld die speciaal over dit onderwerp zou gaan, en de verwachting was dat de rechter ons ofwel nog twee maanden de tijd zou geven om zelf alsog met een ouderschapsplan te komen, ofwel hij zou het op een andere manier via de rechtbank afdwingen.

Geen van deze dingen is gebeurd. Mijn man kwam alleen opdagen, zonder advocaat, en dit gaf hem de gelegenheid om ruimschoots aan het woord te zijn (mijn advocaat zei: hij heeft wel veel praatjes voor iemand die niet reageert...! - tja, woorden en daden zijn bij narcisten twee heel verschillende dingen). Het werd de rechter al snel duidelijk dat er voorlopig geen ouderschapsplan te verwachten viel, en daarom heeft hij besloten om gewoon dan maar direct de scheiding uit te spreken!

Uiteindelijk heb ik vandaag dus meer gekregen dan ik had durven hopen - hoewel ik God inmiddels wel zo goed ken dat ik weet dat Hij alles voortreffelijk regelt en inderdaad meer doet dan ik vraag.

Uiteraard moet er nog steeds een plan komen, maar dat is echt een ander hoofdstuk en in de loop van de komende tijd zal dit heus wel gaan lukken. Niet dat het makkelijk wordt, en er zal nog heel wat moeten gebeuren, maar ik heb des te meer ervaren dat alles mogelijk is!