Er zijn van die boeken waarvan je zou wensen dat je die gelezen had toen je nog moest beginnen aan kinderen. "Alles kids" van Joriene de Vos is zo'n boek.
In mijn geval kun je vreselijk verdrietig worden van het lezen van dit boek, omdat er des te schrijnender duidelijk wordt dat ik mijn kinderen heb opgezadeld met een levenslang probleem. Want het boek begint ermee dat je jezelf grondig moet kennen in hoe je met emoties om hebt leren gaan. Of je veilig gehecht bent in je eigen ontwikkeling. En dat je eerst moet zorgen dat je gezond wordt voordat je ook maar aan een zwangerschap durft te denken. Omdat je je kinderen alleen maar kunt geven wat je zelf hebt.
Natuurlijk heb ik gehuild om wat mijn kinderen hebben gemist. Maar als ik terugdenk, weet ik ook dat ik gegeven heb wat ik wel had: alle kinderen hebben minstens een half jaar volledig borstvoeding gekregen. Sommigen hebben dagen, weken lang op mijn arm meegehobbeld omdat ze dat wilden. Ze kregen de vrijheid om te ontdekken, ik was niet snel bang dat hen iets zou overkomen of dat hun kleren vies zouden worden. Ik was full-time thuis totdat de jongste naar school ging.
Wat ze niet hebben gekregen, is begrip voor hun emoties, en hoe daarmee om te gaan. Maar als ik naar mijzelf kijk: ik ben nu wellicht op de helft van mijn leven en voor mij is het ook niet te laat. Zij zijn stuk voor stuk een heel stuk jonger dan ik. Is het voor hen wel te laat?
Het boek gaat over verbinding met je kind, en behandelt vooral de eerste drie levensjaren van kinderen, omdat in die periode de hechting tot stand komt. Het geeft veel tips hoe om te gaan met situaties die je als ouders verdraaid lastig kunt vinden, vanuit het perspectief van verbinding. Begrip dus voor wat er in het kind zelf omgaat.
Gelukkig is het niet te laat. Ik ben enorm dankbaar dat ik heb leren zien hoe het werkt. Dat ik mijn kinderen mag leren kennen op hun niveau, en hen mag accepteren en waarderen om wie ze zijn, niet om wat ze doen. Dat er een duidelijke positieve ontwikkeling zichtbaar is op dit vlak.
En is dat niet waar het om draait? Om groei in verbinding?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Empathie - verdiepingscursus verbindend communiceren - innerlijke ruimte
De afgelopen week heb ik deelgenomen aan de verdiepingscursus verbindend communiceren (geweldloze communicatie) die ging over empathie. Nog ...
-
Mijn jongste vertelde mij vandaag dat papa had gezegd dat hij niet meer zijn vader was. En dat dit kwam door Samen Veilig, omdat die zo tege...
-
Op zich is het heel fijn om met anderen te praten over je situatie. En de mensen die wij uitkozen waren mensen die van ons hielden. Die geen...
-
Een van de dingen die moesten gebeuren maar waar ik geen vat op heb gehad, is dat het huis verkocht moest worden. Mijn ex-man heeft het huis...
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
BeantwoordenVerwijderen