Ik kan zo wel doorgaan, maar ik geloof wel dat de bedoeling duidelijk is. De man heeft maar één gedachte: ik doe alles goed en er is niemand die dat ziet. De dingen die gebeuren, schuift hij net zo lang totdat het in dat beeld past.
Het is lastig geweest om begrip daarvoor te krijgen, maar ik geloof wel dat ik een heel eind ben gevorderd. Begrip krijgen is niet hetzelfde als iemand gelijk geven, dat is toch wel duidelijk? Wat het wel is: begrijpen dat de ander oprecht bezig is te strijden voor wat hij als waarheid ziet. Zonder waardeoordeel.
Het is ook een begrijpen van de oorzaak. Ook al ziet de narcist dit zelf niet.
Ik heb het vaker geschreven: op internet is de gangbare gedachte dat narcisten geen gevoel hebben. Dat ze bewust slachtoffers zoeken, die ze met allerlei technieken kapot maken: gaslighting, hoovering etc. etc. Ik wil ervoor pleiten om het anders te leren zien. Narcisten zijn net als alle andere mensen vooral MENSEN, met een pure, mooie, zuivere en vooral kwetsbare ziel. Wat hen tot narcist maakt, is de manier waarop zij met de nare gebeurtenissen in hun leven zijn omgegaan, een manier die heel begrijpelijk is omdat het voor hen de enige manier was die zij als mogelijkheid zagen. Dat zij daarmee (op den duur) andere mensen kwetsen, vooral degenen die hen het meest na staan, zien ze wellicht als iets waartoe zij helaas genoodzaakt zijn, maar hun doel heiligt hun middelen.
De narcist die in mijn leven een grote rol heeft gespeeld, wens ik van harte toe dat hij de weg tot heling vindt. Net zoals ik alle mensen die op welke manier dan ook moeite ondervinden in het leven, dat toewens. En ik gun hen allemaal hun eigen pad - in hun eigen tempo.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten